Daron Acemoğlu: Bizi endişelendiren şeyler umut da veriyor

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Acemoğlu’nun X hesabından paylaştığı konuşma metninde dünyadaki son gelişmelere temas ediyor.

BİZİ ENDİŞELENDİREN ŞEYLER BİR YANDAN DA UMUT VERİYOR

Sevgili takipçilerim, Nobel törenindeki konuşmamın metnini burada sizlerle paylaşıyorum. En yeterli dileklerimle.

Majesteleri, Kraliyet Ailesi Üyeleri, Ekselanslar, Sayın Nobel Ödüllüler, Hanımlar ve Baylar,

Profesör Johnson, Profesör Robinson ve kendi adıma İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi’ne ve Nobel Vakfı’na ekonomik ve politik kurumların kökenleri ve bunların yarattıkları global eşitsizliklerin tarafları hakkında yapmış olduğumuz çalışmaları takdir etmelerinden ötürü teşekkür etmek isterim.

Bu mükafatın bize verdiği memnunluk yalnızca çalışmalarımıza vermiş olduğu büyük onur değil, birebir vakitte bu hususlar üzerinde çalışan genç akademisyenleri de yüreklendirecek olmasından ötürü. Bu çalışmamız, içlerinde bu odada da bulunan bir çok insanın ortak eforunun bir sonucu ve iktisat ile tarihi birleştirerek toplumsal bilimlerde kıymetli sorulara karşılık verilebileceğinin de göstergesi.

Çalışmalarımız dünyanın her tarafında, refahın paylaşımı için en kıymetli katkıyı yapanın demokratik iştirak, hukukun üstünlüğü, mülkiyet hakları güvenliği ve ekonomik fırsatlara ulaşımda eşitlik üzere kapsayıcı kurumlar olduğunu gösterdi.

25 yıl sonra bugün, bu birebir kurumlar tehlike altında. Çabucak her yerde demokrasi tehlike altında. Demokratik kurumlar için dayanak en alt düzeyde. Ve üstelik dünya ısınan bir iklimin, yeni küresel güç alakalarının ve süratle yaşlanan nüfusun doğurduğu sorunlarla de karşı karşıya. Tahminen de daha da değerlisi, yapay zeka her şeyi her yerde ve birden sekteye uğratma kapasitesine sahip.

Tarih bir çok ders ile dolu. Refahın paylaşımı insanlık tarihinde yalnızca birtakım vakitlerde gerçekleşmiş ve bu hiçbir vakit bizatihi olmamış. Kapsayıcılık en değerli etken. Şayet, ilerleme ismine, politik olarak güçlü olanlar halkın sesini ve haklarını kesintiye uğratırlarsa, şayet seçkinler toplumun geri kalanını harcanabilir olarak görmeye başlarlarsa ve şayet yalnızca kendi fikir ve yeteneklerinin değerli olduğunu düşünme yanlışına düşerlerse bunlar refah paylaşımına yol açan kurumların param kesim olmasına neden olacaktır.

Kurumlar her vakit tercihlerin sonucudur.

Bizi endişelendiren şeyler bir yandan da bize umut veriyor. Daha uygun kurumlar meydana getirmek ve teknolojinin tarafına karar vererek daha fazla iş yaratmak elimizde. Fakat bu, tüm bu odada bulunanlar kadar kurumlar, teknoloji, eşitsizlik ve yapay zeka çağında refah paylaşımını nasıl sağlarız üzere değerli soruların peşinden koşarak yeni çalışmalarda bulunacak genç araştırmacıların da katıldığı ortak bir eforun sonucu olmalı.