‘İsrail’e “terör devleti” demek fazladan bir tekrardır’

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İsmet Özel, son yazısında İsrail ve ABD’nin geçmişine dair dikkat çeken noktalara temas etti…

Çevresinde döndüğü şeyin “ışık” oluşu pervaneye makûs gözle bakmamızı önler. Demek ki biz beşerler etrafında dönülen bir şeyin mevcut oluşunu manalı buluruz. Buradan anlaşılır ki, dikkatimizi etrafında dönmekten fazla etrafında dönülen şeyin özelliğine çevirmişizdir. Çağdaş kültür tuhaf bir kurgu içindedir. Yani birileri kendilerinin para etrafında döndüğünü belirli ettiyse itimadımızı kaybeder. Bu satırları okuyan herkesin aklına “İyi lakin; dünyada herkes para etrafında dönmüyor mu?” suali takılacaktır. İşte çağdaşlık hastalığının tasvirinin tamamı budur. Görünürde paraya bağımlılık kötülenir; halbuki gerçek işleyişiyle çağdaşlık para etrafında dönmenin evvel olağan, sonra tercihe şayan sayılmasıyla insan ruhuna sinmiştir. Avrupalıların büyük keşifler diye isimlendirdikleri seyahatlerin açtığı kapı müstemlekecilikti. Dünya evvel parayı ele geçirmenin heyecanını hissetti. Bu heyecanı ele geçirilen paranın koruması takip etti. Dünya Sistemi işleyişine orta vermedi. Bu demek insanoğlunun keyfince sarf edeceği vakitten yoksun bırakılması demekti.

“İSRAİL’E “TERÖR DEVLETİ” DEMEK FAZLADAN BİR TEKRARDIR”

Başımıza gelen her şeyin hem tek tek bireyleri, hem de o bireylerin mensup oldukları insan topluluklarını yakından ilgilendiren tarafları var. Kendi ortalarında birbirlerine kıyacak sertlikler yaşamalarına karşın dışa karşı sağlam bir duvar üzeredirler. İsrail oğulları binlerce yıl lakin kendilerince anlaşılabilen bir kültürün temsilcisi olarak var oldu. Hayatında Tevrat’ı, Talmud’u, Kabala’yı ve Yahudiliğe dinamizm aşılayan daha birçok diğer şeyi öne çıkaran Museviler vardır. Giderek her insani zaafı kutsallaştıran Yahudi cemaatleri vardır. Ortalarındaki düşmanlıklara karşın her Yahudi bir oburu nazarında değer taşır. Düşman olunan şeyin Museviler değil, dokunulmazlıklar olduğunu bilmek lâzım. Bugün acımasız bombardımanları sebebiyle İsrail’e “terör devleti” demek fazladan bir tekrardır. Yahudi teröristler Hıristiyanlığın 1914üncü yılında Filistin’e doluştular. Daha o tarihte terör devletini kurmuşlardı. Balfour deklarasyonu (bildirgesi) üç sene sonra, 2 Kasım 1917’de gelecektir.

ABD MERKEZ BANKASI VE I. DÜNYA SAVAŞI

Devlet olarak bugünkü İsrail’in belirginleşmesi çağdaşlığın istikametini anlamada öğreticidir. Dünyanın seyrine muhalefet etmeksizin var olan bir İsrail’in bütün kilitleri kıracağına inanan Siyonistler 1948’de karşımıza devlet olarak çıkacak İsrail’in filarmoni orkestrasını 1936’da faaliyete geçirdi. Tarihte olup bitenler ortasından neyi izaha çaba ettiğimizi kendimize sormaktan geri durmamalıyız. Mekteplerde bize Arşidük Ferdinand’ın suikasta kurban gidişinin I. Cihan Harbi’nin görünürdeki sebebi olduğunu öğrettiler. Meğer suikast savaşın gerçek sebebiydi. Şayet imparatorluk tahtına çıkmasına birkaç ay kalmış olan Ferdinand Avusturya-Macaristan İmparatoru olsaydı idaresi altındaki her kavme özerklik verecek ve böylelikle karşımıza Hıristiyan bir Avrupa Birleşik Devletleri çıkmış olacaktı. 1913-14 yıllarında ne manaya geliyordu bu? En büyük sermaye açısından terazinin bir kefesine ABD’nin başka kefesine Avrupa’nın yerleştiği 1913’ü 14’e bağlayan günlerde kabul edilen Federal Reserve kanunu müessiriyetini ika edemeyecek ve ABD mali hegemonyası etki alanı bulamayacaktı. Zıddı oldu.

ABD VE DÜNYA SAVAŞLARI

Tersi oldu ve insan ümit ve beklentileri mali bakımdan tasavvur edilemeyecek kadar zenginleşmiş kimi şahısların oyuncağı haline geldi. Oyuncak diyoruz. Çünkü dünya savaşlarının her ikisinin de izahı sosyologi yardımıyla yapılamıyor. ABD kamuoyu devlet olarak I. Cihan Harbi’ne girmenin kusur olduğu fikrindeydi. Pearl Harbor baskını ABD topraklarının akın tehdidi altında olduğunu göstererek medya esiri Amerikalıları II. Dünya Harbi’ne mahsus ateşe attı. ABD idaresini ellerinde tutanlar dünya savaşlarının her ikisinde de serinkanlı bir tutumla hükümet mevkiinde durdular. Bol keseden vaatlerde bulunuyormuş üzere yaptılar ve aldattıkları milletlerin hayat damarlarını dumura uğrattılar.

MALİ HEGEMONYA

Bir milletin hayat damarı elinde koz olarak tuttuğu her şeyi besler. Atlar uzun devir Türk milletinin hayat damarı olarak bilindi. Atların çokluğu birilerinin gözünü korkuttuğu için bu ülke hem İkinci Cihan Harbi’ni takip eden yıllarda ve hem de 27 Mayıs 1960 darbesinden sonra iki kere at katliamına şahit oldu. Atların ortadan kaybolmasıyla nelerden yoksun bırakıldığımızı hayal bile edemiyoruz. Kendinize şu suali sorun: Araba imalâtında Çinliler İsveç’teki Volvo firmasından daha mı güçlü? Asla değil. Mali hegemonya hem banka hesaplarından, hem de en yoksulun elindeki birkaç kuruştan ne kâr sağlayacağını bilerek iş görüyor. Kâr peşinde koşanlar kâr bekledikleri her alana yatırım yapıyor. Bu sebeple Dünya Sistemi ile münasebetini koruyan her iktisat gayri yasal kar yollarına neler borçlu olduğunu bilerek yaşıyor.

Kaynak: istiklalmarsidernegi.com