Kurban Etini Dağıtmak İçin Çıkan Gençlerin Acı Öyküsü

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Diyarbakır’da 10 yıl evvel Kurban Bayramı’nda muhtaçlık sahiplerine kurban eti dağıtırken terör örgütü PKK yandaşları tarafından vahşice katledilen gençlerin ailelerinin, evlatlarına duydukları hasret her geçen gün artıyor.

Merkez Bağlar ilçesinde bir dernek tarafından hazırlanan kurban eti paketlerini fakirlere dağıtırken 6-7 Ekim 2014’te düzenlenen müsaadesiz şovlarda terör örgütü PKK yandaşlarınca vahşice katledilen Yasin Börü, Ahmet Dakak, Riyat Güneş ve Hasan Gökguz’un ailelerinin acısı dinmiyor.

Evlatlarının mezarlarını ziyaret eden aileler, dua ediyor, gözyaşı döküyor.

“Her mezarlığa gelişimizde oğlumun hareketleri gözümün önüne geliyor”

Öldürülen gençlerden Ahmet Dakak’ın babası Öztekin Dakak, AA muhabirine, 10 yıl geçse de acılarının hala taze olduğunu söyledi.

Gazze’de öldürülen çocukları gördüğünde aklına kendi evladı geldiğini belirten Dakak, orada çocuklara yönelik yapılan vahşetin bir benzerinin kendi çocuğu ve arkadaşlarına uygulandığını kaydetti.

Evlat acısının çok sıkıntı olduğunu, bu halde öldürülmesinin acılarını katladığını anlatan Dakak, şöyle konuştu:

“Her mezarlığa gelişimizde oğlumun hareketleri gözümün önüne geliyor. Çocuklarımız Allah isteği için tahminen de onları katledenlerin meskenine kurban eti götürüyordu fakat maalesef çocuklarımızı katlettiler. Çocuğum sağ olsaydı 29 yaşında olacaktı. Askerliğini bitirip gelseydi çabucak evlendirecektim. Yaşasaydı tahminen çocukları olacaktı, en azından o çocuklarıyla avunurduk. Haftada bir yahut iki kez oğlumun mezarını ziyaret ediyorum. O vakit yaşadığımız acı her vakit aklımda, unutulacak üzere değil. Bu acıyı Allah kimseye yaşatmasın. 100 yıl da geçse bu acıyı unutamayız.”

“Bu çocukların cürmü neydi?”

Hasan Gökguz’un babası Mehmet Gökguz ise acılarının birinci günkü üzere taze olduğunu belirtti.

Gökguz, “Hasan’ın acısını hayatta unutamam. Hasan’ı morgda gördüğümde her tarafı kanlar içindeydi, ağzında diş kalmamıştı, boynu kesilmişti. Şu anda benim birinci gün ciğerim nasıl yandıysa bugün de birebir formda yanıyor.” dedi.

Baba Mehmet Gökguz, şunları söyledi:

“Ne hakları vardı da bize bunu yaşattılar? Nereye vardılar, ellerine ne geçti? Bu çocukların kabahati neydi? Bunların kabahati yoksullara et dağıtmaktı. Allah hakkımızı onlara bırakmasın. Bu acı hayatta unutulmaz zira evlat acısı çok zordur. Hele ki bu biçimde azap yapılarak, her acı yaşatılarak bir vefat hayatta unutulur mu?”