Menzil cemaati önderi Abdulbaki Erol son seyahatine uğurlandı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yaşadığı sıhhat problemleri nedeniyle İstanbul Pendik’teki özel bir hastanede tedavi gören Menzil cemaatinin önderi Seyyid Abdulbaki Elhüseyni (74) dün öğle saatlerinde hayatını yitirdi.

Elhüseyni’nin cenazesi, kara yoluyla Adıyaman’ın Kahta ilçesine bağlı Menzil köyüne getirildi.

Abdulbaki Erol için Menzil köyünde cenaze merasimi düzenlendi.

KALABALIK UĞURLAMA

Cenazenin köye götürülüşünde 20 kilometrelik araç kuyruğu oluştu.

Menzil kümesi başkanı, yaklaşık 250 bin kişi tarafından kılınan namazın akabinde aile mezarlığına defnedildi.

NTV ve AA’nın haberine nazaran Cenaze merasimine, Adıyaman Valisi Osman Varol, Belediye Lideri Süleyman Kılınç, BBP Genel Lideri Mustafa Destici ile çok sayıda kişi katıldı.

74 yaşında olan Seyyid Abdulbaki Elhüseyni, yaklaşık 1,5 yıldır İstanbul’da tedavi görüyordu.

ABDULBAKİ EROL KİMDİR?

Abdulbaki Erol, 2 Mayıs 1949 tarihinde Adıyaman’ın Kahta ilçesinin Menzil köyünde dünyaya geldi.

Babası Seyyid Abdulhakim el-Hüseyni olan Abdulbaki Erol, Adıyaman, Siirt ve Van’da dini eğitim ve Arapça eğitimi aldı.

Babasının vefatından sonra cemaat başkanı olan ağabeyi Muhammed Raşid Erol’un 22 Ekim 1993 tarihinde vefatı ile yerine geçti.

Kamuoyunda “Gavs-ı Sani Pir Abdülbaki Elhüseyni” olarak bilinen Abdulbaki Erol’un yedi çocuğu bulunmaktadır.

Gavs-ı Sânî Hazretleri’nin Hayatı

Gavs-ı Sânî Pir Seyyid Abdülbâkî Elhüseynî (kuddise sırruhû) hicrî 1362/ miladî 1943 yılında Siirt ilinin Baykan ilçesine bağlı Taruni köyünde doğmuştur. Babası Gavs-ı Âzam Pir Seyyid Abdülhakîm Elhüseynî (kuddise sırruhû) Nakşibendî – Hâlidî piridir.

Abdülbâkî Elhüseynî hazretleri babasıyla birlikte yaklaşık bir buçuk yıl Taruni, sonra beş yıl Bilvanis, sonra on bir yıl Kasrik, sonra dokuz yıl Gadir köylerinde ikamet etmiştir. 1971 yılında tekrar babası Gavs-ı Kasrevî hazretleriyle birlikte Menzil köyüne yerleşmiştir.

Gavs-ı Sânî hazretlerinin çocukluk – gençlik devirleri ilim tahsiliyle ve hizmetle geçmiştir. Babasının 1972 yılında ahirete irtihal etmesi üzerine ağabeyi Seydâ Muhammed Râşid Elhüseynî hazretlerine intisap etmiştir. Ağabeyinin irşad periyodunda seyrüsülûkunu tamamlamış ve halifelik almıştır.

Muhammed Râşid Elhüseynî hazretleri 1993 yılında vefat edince Pir Seyyid Abdülbâkî Elhüseynî (kuddise sırruhû) irşada başlamıştır.

Şeyh Seyyid Abdülbâkî Elhüseynî hazretleri niyet, ilim, tövbe, zikir, hizmet, tevazu üzere hususlar üzerinde bilhassa durmuştur.Niyetin daima denetim edilmesi gerektiğini sık sık beyan etmiştir. İslami eğitim kurumlarının hem sayısının hem de imkânlarının artması için büyük çaba göstermiştir.

Bu kurumlardan mezun olan ilim ehlini insanlara temel dini bilgileri anlatmakla ve hayatın her alanında İslamî ölçülere uygun bir halde hizmet edilmesine rehberlik etmekle görevlendirmiştir.

İrşadı boyunca çabucak her vakit namazında ziyaretçileriyle birlikte tövbe etmiş, kaç kimselerin kötülükleri terk ederek yeterliliklere yönelmesine vesile olmuştur. Bütün müridlerini Nakşibendî tarîkatının tarzlarına uygun biçimde zikretmeye teşvik etmiştir.

Zikrin kalbin zorunlu bir muhtaçlığı olduğunu, asla ihmal edilmemesi gerektiğini vurgulamıştır.

Sevenlerinin birlik içinde, istişare ahlâkıyla hizmet edebilmesi için pek çok kurum ve kuruluşun oluşumuna, işleyişine öncülük etmiştir.

Kalp kırmaktan, kul hakkından azami ölçüde kaçınılmasını tavsiye etmiş ve bu türlü tehlikelerin bulunduğu durumlarda alttan almayı öğütlemiştir.

Gavs-ı Sânî hazretlerinin dünyanın dört bir yanından müridleri ve muhibleri vardı.

Güzel ahlâkıyla rehberlik ettiği bu kimselerin bütün insanlığa yararlı olacak pek çok iyi işler yapmalarını sağladı.

Nice yapıtın imar, inşa ve ihyasına riyaset etti. Bütün mazlumlara, muhtaçlara yardım edilmesine, ümmet şuuruna, Türkiye’nin birliğine ve beraberliğine büyük değer verdi.

Nakşibendî tarîkatının hoşluklarını bütün insanlığa yaşayarak ve yaşatarak gösterdi.

Tasavvufun gayesinin İslam’ın buyruk ve tavsiyelerini içtenlikle yerine getirmekten, sünnet-i seniyyeye har%yen ittiba etmekten ibaret olduğunu herkese hatırlattı.

Muhammed Râşid Elhüseynî hazretleri 1993 yılında vefat edince Pir Seyyid Abdülbâkî Elhüseynî (kuddise sırruhû) irşada başlamıştır.

Şeyh Seyyid Abdülbâkî Elhüseynî hazretleri niyet, ilim, tövbe, zikir, hizmet, tevazu üzere mevzular üzerinde bilhassa durmuştur.Niyetin daima denetim edilmesi gerektiğini sık sık beyan etmiştir. İslami eğitim kurumlarının hem sayısının hem de imkânlarının artması için büyük uğraş göstermiştir.

Bu kurumlardan mezun olan ilim ehlini insanlara temel dini bilgileri anlatmakla ve hayatın her alanında İslamî ölçülere uygun bir formda hizmet edilmesine rehberlik etmekle görevlendirmiştir.

İrşadı boyunca çabucak her vakit namazında ziyaretçileriyle birlikte tövbe etmiş, kaç kimselerin kötülükleri terk ederek yeterliliklere yönelmesine vesile olmuştur. Bütün müridlerini Nakşibendî tarîkatının yordamlarına uygun biçimde zikretmeye teşvik etmiştir.
Zikrin kalbin mecburî bir muhtaçlık olduğunu, asla ihmal edilmemesi gerektiğini vurgulamıştır.

Sevenlerinin birlik içinde, istişare ahlâkıyla hizmet edebilmesi için pek çok kurum ve kuruluşun oluşumuna, işleyişine öncülük etmiştir.

Kalp kırmaktan, kul hakkından azami ölçüde kaçınılmasını tavsiye etmiş ve bu türlü tehlikelerin bulunduğu durumlarda alttan almayı öğütlemiştir.

Gavs-ı Sânî hazretlerinin dünyanın dört bir yanından müridleri ve muhibleri vardı.

Güzel ahlâkıyla rehberlik ettiği bu kimselerin bütün insanlığa yararlı olacak pek çok iyi işler yapmalarını sağladı.

Nice yapıtın imar, inşa ve ihyasına riyaset etti. Bütün mazlumlara, muhtaçlara yardım edilmesine, ümmet şuuruna, Türkiye’nin birliğine ve beraberliğine büyük değer verdi.

Nakşibendî tarîkatının hoşluklarını bütün insanlığa yaşayarak ve yaşatarak gösterdi.

Tasavvufun gayesinin İslam’ın buyruk ve tavsiyelerini içtenlikle yerine getirmekten, sünnet-i seniyyeye har%yen ittiba etmekten ibaret olduğunu herkese hatırlattı.